വ്യര്‍ത്ഥകാമനകള്‍
പണ്ടെങ്ങോ ജീവിച്ചു മരിച്ചതാണ് ഞാന്‍
ജീവന്റെ ഉള്‍ നാമ്പുകണ്ടഴുകി
അഴുകി കിടന്നതാണ് ഞാന്‍ ......
പ്രണയത്തിന്‍റെ മേച്ചില്‍ പുറങ്ങളില്‍
ഹൃദയം കൊത്തിവലിക്കുന്ന
കഴുകന്‍ ചുണ്ടുകള്‍ക്കിടയില്‍.....
ആത്മാര്‍ത്ഥതയുടെ-
മുഖം മൂടിക്കുള്ളില്‍,
കപട സ്നേഹത്തിന്‍റെ കാല്‍ച്ചങ്ങലകളില്‍......
സ്വപ്ന ചരടില്‍ തുങ്ങിയാടുന്ന
വ്യാമോഹങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍........
എത്ര കൊടുത്താലും കൈ നീട്ടി നില്‍ക്കുന്ന
മാനവ കോമരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ ..
കാലമേറെ കഴിഞ്ഞു പോയ്‌ ..
വ്യര്‍ത്ഥകാമനകളിലൂടെ
ഓര്‍മകളിലേക്ക് സഞ്ചരിക്കുമ്പോള്‍
എന്‍റെ പാതി മരണത്തില്‍ -
നഷ്ടപെടുത്തിയ ജീവിതത്തിന്‍റെ-
ആഹുതി ഞാന്‍ അറിയുന്നു ......
യോതിഷ് ആറന്മുള
