അവന്റെ അത്യാര്ത്തിക്ക്
മുന്നില് നിന്നുമാണ്
പുഴ പോയി ഒളിച്ചത്...
ഉറവ വറ്റിയ -
മണല്ക്കാടുകള്ക്കിടയില്
ഒരു കള്ളിമുള് ചെടി
യാത്ര തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു ...
വെയില് പൂക്കുന്ന താഴ്വരയില്
മഴവരുന്നതും കാത്ത് ഉണ്മ -
ഉണങ്ങിയും ,
കോണ്ക്രീറ്റ് മരങ്ങള്ക്കിടയില്
മാലിന്യം നിറഞ്ഞൊരു
തോട് ഒഴുകാതെയും ,
കെട്ടി കിടക്കുന്നു ...
അമ്മയുടെ ചേല
വലിച്ചുരിഞ്ഞു -
ഒക്കെയുമൂറ്റി കുടിച്ചെങ്കിലും ,
നിണമുണങ്ങിയ മാറില് നിന്ന് -
അവന്റെ ആര്ത്തിക്ക്
ഒട്ടുവകയില്ലാതെ ...
ഇടയ്ക്കിടെ ഉറവ പൊടിയുന്നുണ്ട് ...
പക്ഷെ -
മണല്ക്കാടുകളില്
പൂക്കുന്ന വെയിലിനും,
കള്ളിമുള് ചെടിക്കും
ഒരു മാത്ര നുണയുവാന് പോലും കിട്ടാതെ -
പേരിനു പൊലുമൊഴുകതെയും
ഉറവയില് തന്നെ -
ഒളിക്കുന്നു പുഴ ...
യോതിഷ് ആറന്മുള
No comments:
Post a Comment