മനുഷ്യന്‍
ഒരു ജന്മം
അതൊരു നിമിഷമാണെങ്കില്‍
കൂടിയീ ഭൂമിയില്‍ -
"മനുഷ്യനായ് "
പിറക്കുവാന്‍ കൊതിച്ചുപോയ് ......
ഉരുകി എരിഞ്ഞുകൊണ്ട് -
അന്ധകാര കറുപ്പടര്‍ത്തി മാറ്റി -
പ്രകാശം പരത്തുന്ന
കെടാവിളക്കിന്‍റെ തിരിയെന്ന പോലെ ....
പൂഴിക്കടലിലെ -
വെയില്‍കാനനത്തില്‍
നീര്‍ചോലകള്‍ വറ്റിവരളുന്ന വേനലില്‍
കുളിര്‍ മഴയെന്നപോലെ....
ചവറ്റുകൂന പറമ്പില്‍
അലയുന്ന ശുനകനും പന്നിക്കുമോപ്പം
ഇരതിരയുന്നവര്‍ക്കൊരിത്തിരി
അന്നമെന്നപോലെ ....
പെരുവഴിയില്‍ ഒരുനിരയില്‍
വിശപ്പിന്നും അബോധത്തിനു-
മിടയ്ക്കെപ്പോഴോ ,
സ്വപ്നമുണ്ണുന്നവര്‍ക്ക്
തണലേകുന്ന മരമെന്ന പോലെ...
കൊലമരങ്ങളും കാമരസങ്ങളും
മാത്രം പ്രണയിക്കുന്നവര്‍ക്കിടയില്‍-
ശാന്തി മന്ത്രമെന്ന പോലെ...
പിറക്കുവാനായിരുന്നെങ്കില്‍ ...
നിലാവും മഴയും കുളിരും
വിരിക്കുന്ന ഭൂമി; ഒരു-
മനോഹരതീരമാകുമായിരുന്നു..
എന്‍റെ സ്വപ്ന ലോകം
യാഥാര്‍ത്ഥ്യമാകുമായിരുന്നു...........
യോതിഷ് ആറന്മുള
No comments:
Post a Comment