പാരിജാതം

നിന്നെ കാണുമ്പോൾ മാത്രം 
പൂക്കുന്നൊരു പാരിജാതമുണ്ട് മനസ്സില്‍

കാക്കപുള്ളി

പെണ്ണെ - നിന്റെ കണ്ണിലെ 
കണ്മഷി കലർന്ന കണ്ണീരുവീണു-
പൊള്ളിയതാണ്,
എന്നിലെ കാക്കപുള്ളിയൊക്കെയും.....

പ്രണയകാവ്യം

ഇനി ഞാൻ എഴുതുവാൻ പോകുന്ന
ഒരായിരം കവിതയിലും നീയുണ്ടാകും..
ഇതുവരെ എഴുതിയവയിലൊക്കെ
നീ പറയാതെ പറഞ്ഞ്,
മിണ്ടാതെ മിണ്ടി,
വഴക്കിട്ടു നിന്നിരുന്നു ...

ഞാൻ മറ്റൊരു പെൺകുട്ടിയോട്
മിണ്ടുമ്പോൾ
കുശുമ്പു കണ്ണുകൊണ്ടു നോക്കി ,
പല്ലിറുമ്മി ,
മുറുമുറുത്ത് നിൽക്കുന്ന
നിന്റെ ഭാവങ്ങൾ മാത്രം
വിവർത്തനം ചെയ്താൽ മതി ....
ഇനി വരും നൂറ്റാണ്ടിലേക്ക്
ഒരു പ്രണയകാവ്യമാവാൻ... 

ജ്യോതിശാസ്ത്രം

ആഴ്ചതോറും വാരഫലം നോക്കി 

ഇല്ലാത്ത പ്രയാസം ഉണ്ടാക്കി -

ജീവിക്കണമെന്നാണ് - ( ജ്യോതി )ശാസ്ത്രം    

അനാഥൻ

ദാരിദ്ര്യം ശീലമാക്കിയ,
ഭയം ഒരുടുവസ്ത്രം പോലെ
വാരിയുടുത്ത,
നിസ്സഹായത മുറ്റിയ -
ഏതോ പെണ്ണിന്റെ
വയറ്റിൽ പത്തുമാസം
നിറഞ്ഞുകിടന്ന വിശപ്പ് ...

ലക്ഷ്മണവ്യഥ

 

സീതാപഹരണം തന്റെ പിഴവുകൊണ്ട് വന്നു ചേർന്നതാണെന്നോർത്തു വ്യാകുലപ്പെടുകയും , സ്വയം ശപിക്കുകയും , ആത്മസങ്കർഷം കൊണ്ട് ജ്വലി ക്കുകയും ചെയുന്ന ലക്ഷ്മണന്റെ ദുഃഖമാണ് ഇതിവൃത്തം.

----------------------------------------------------------------------- 

ഇന്നലെ വരണ്ടതാണാ , കാനനപാതകൾ ..

ഇന്നലെ കരിഞ്ഞതാണാ കാട്ടുപൂവുകൾ ...

നന്നായി തെളിഞ്ഞ തടാകത്തിൽ

ഒരു തുള്ളി - കണ്ണുനീർ വീണു ,

മുറിഞ്ഞ നിശബ്ദത...

വാടികരിഞ്ഞ വരണമലർമാല്യം

കാലമൊന്നായ് തീർത്തതാം രേഖക-

ളാസുര മോഹച്ചുവടിനൊടുക്ക-

മവശേഷിപ്പിച്ചതാമോർമ്മകൾ...

ധൈര്യവീര്യം തകർന്നശ്രു തൂകുന്ന -

സത്യധർമ്മിഷ്ടാ ...

ഉള്ളിലീ ചിത്രമെത്ര മുള്ളുകൊള്ളുന്നു ...

നല്ലൊരു വാക്കുപൊലുമില്ല,

തെല്ലൊന്നു സാന്ത്വനിപ്പിക്കുവാൻ..

മറുജന്മമൊന്നെനിക്കില്ല ...

കയ്ക്കുന്ന നീരസ -

വിഷാദവിഷമിറക്കിയെന്തിന്നു -

സീതാപഹരണത്തെയോർത്തു,

വിതുമ്പുന്നു ജേഷ്ടാ... !!...

ആ - ദശമുഖമുടച്ചാഴിയിൽ തളയ്ക്കാൻ ...

ആത്മപീഡയും വ്യഥയുമീ വേവും മറക്കാൻ ...

താപസമൗനം വെടിഞ്ഞ്,

വാക്കലൊരു കൽപ്പന ..

ക്ഷമാ , ശീലഗുണം പരിത്യജിച്ച -

ർദ്ധ സമ്മതത്താലൊരു നോട്ടമെങ്കിലും

പകർന്നേകുക ...

ഹേ , മാരീച..

നീയാമപരന്നു -

പാടെ കവരാനുള്ള ,

വെറും മുക്തസൗന്ദര്യം

മാത്രമല്ലെന്റെ സ്വാമിനി ...

രാമനെന്നൊരേയുടലിൽ ചേർന്നമർന്ന് -

രാജാങ്കണവും,ഈ കാടും കടന്നവൾ..

അംഗരാജ്യം വെടിഞ്ഞ രാമന്റെ,

മരവുരിയുടുത്തേക-

പതീവ്രത തല്പയാണവൾ..

രാമനെന്നേക വിഹായസ്സിൽ

അലിഞ്ഞ മോഹപക്ഷിയാണവൾ..

ആശങ്കതെല്ലുമില്ലാതെ രാമ-

സുഖദുഃഖതിനൊപ്പമീ -

വനവാസത്തെയും വരിച്ചവൾ...

അഹോ! വയ്യിത്ര സങ്കടം ....

ഞാൻ കേട്ടരാമരോദനമശേഷം

ജേഷ്ഠന്റെയല്ലെന്നറിയാഞ്ഞതല്ല ..

വൃഥാപവാദം ഭയന്നുഴറിയോടിയീ -

ശഠനൻപൊട്‌ ക്ഷണിച്ചുവച്ചോരപായം...

നൈഷ്ടീക ജേഷ്ഠതപശക്തിയാൽ

തീർത്ത ലക്ഷ്മണരേഖ - കേവലം,

വൈഷയിക വേഷ പ്രച്ഛന്നത കൊണ്ടിത്ര -

തകരുമെന്നൊർത്തതില്ലീ മൂഢൻ ...

ഹോ, രാവണ ..

നീ തൊടുവിച്ച ഭ്രാന്തിൻ ക്രൂരമ്പുകൾ

കൊണ്ടതെൻ തോറ്റമാനസത്തിലാണ്...

ഹൃത്ത് ചക്രവാളത്തിലാ -

കനലെത്ര പൊള്ളിയെരിയുന്നു ...

പഞ്ചദോഷങ്ങളിൽ നീറുമീ -

വ്യഥിത കാണ്ഡത്തിലെന്റെ പാപകർമ്മം -

ജയിക്കുവാൻ ...

അഗ്നി ശുദ്ധിയാലെന്റെ

ചുടലയ്ക്ക് തീയൂട്ടുവാനൊരു -

ചിത കിട്ടിയെങ്കിൽ.....

ധൈര്യവീര്യം തകർന്നശ്രു തൂകുന്ന -

സത്യധർമ്മിഷ്ടാ ... മൽ -

ചിത്തത്തിലീ ചിത്രമെത്ര മുള്ളുകൊള്ളുന്നു ...

ഇനി നമുക്ക് മണ്ണുകൊണ്ട് തുലാഭാരം നടത്താം..

പുഴയുടെ പേരും പറഞ്ഞ്,
പെരിയ ഗ്രാമ സങ്കടങ്ങളെക്കുറിച്ചു -
പാടാനോ ....
നഗര വിലാപ കാവ്യങ്ങൾ
പാടി കരയുവാനോ ....

ഒരു കവിയും വരില്ല ......

കാരണം -
അയാൾക്കിപ്പോൾ
ഒട്ടകങ്ങളെ കുറിച്ച് മാത്രമേ
പാടാൻ കഴിയു...

നീണ്ടു നിവർന്നു കിടക്കുന്ന
മണ്‍ വഴികളിൽ
ഒരിക്കൽ പോലും വഴിതെറ്റാതെ-
വീടെത്തിക്കാറുള്ള
ഒട്ടകങ്ങളെ കുറിച്ച് മാത്രം ........