Thursday, March 22, 2018

അന്നുമിതുപോൽ

പ്രജ്ഞ പൊള്ളിയടർന്നൊരു
തിരി നിന്നിലെരിയുന്ന-
ന്നേരം നീ തിരികെയെത്തിടും...
അന്നുമിതുപോൽ
നാലു ചുവരുകൾ
നിന്നെ നോക്കിക്കിടന്നിടും ...
അച്ഛന്റെ മണമേ ...
അമ്മയുടെ ശ്വാസമേയെന്ന് ...
ഈ മുറി നിനക്ക് ഏറെ -
പ്രിയപ്പെട്ടതാകും ...

ആദ്യത്തെ വാക്കിന്റെ
ഓർമയിൽ രണ്ടക്ഷരം
മുലചുരത്തും......

ആദ്യത്തെ വീഴ്ചയുടെ
നോവിൽ രണ്ടു കൈകൾ
നിന്നെ തലോടുന്നൊരോർമ
കണ്ണോളം വന്നു നിറയും....

ബാല്യത്തിന്റെ തിരുമുറ്റത്ത്
രണ്ടിളം കാലുകൾക്കൊപ്പം
ഒരു കരുതൽ പിന്നാലെ വരും.....

പാതി വിശപ്പിന്റെ
തളർച്ചയോടെന്നും
ഒരു വിളി നാലുനേരമന്നമുട്ടും......

അന്നുമിതുപോൽ
നാലു ചുവരുകൾ
നിന്നെ നോക്കിക്കിടന്നിടും ..
നീ സഞ്ചരിച്ച വഴിയിലെ
തീർത്ഥങ്ങളെല്ലാം
വിഴുപ്പായിരുന്നെന്ന തിരിച്ചറിവിന്റെ
കനലിൽ വേവും....

മുറിവ്

നേർച്ചയിൽ അധികവും പോയത് അങ്ങോട്ടാണ് .. ഉരുളി കമഴ്ത്തുമ്പോഴും ഉരുവിട്ടത് ആൺകുട്ടി ആൺകുട്ടിയെന്നാണ് ... ജനിക്കും മുൻപേതന്നെ അവഗണിക്കപ്പെട്ടു ....