Sunday, October 16, 2011

വ്യര്‍ത്ഥകാമനകള്‍

വ്യര്‍ത്ഥകാമനകള്‍

പണ്ടെങ്ങോ ജീവിച്ചു മരിച്ചതാണ് ഞാന്‍ 
ജീവന്‍റെ ഉള്‍ നാമ്പുകണ്ടഴുകി 
അഴുകി കിടന്നതാണ് ഞാന്‍ ...... 

പ്രണയത്തിന്‍റെ മേച്ചില്‍ പുറങ്ങളില്‍ 
ഹൃദയം കൊത്തിവലിക്കുന്ന 
കഴുകന്‍ ചുണ്ടുകള്‍ക്കിടയില്‍.....
ആത്മാര്‍ത്ഥതയുടെ- 
മുഖം മൂടിക്കുള്ളില്‍,
കപട സ്നേഹത്തിന്‍റെ കാല്‍ച്ചങ്ങലകളില്‍......
സ്വപ്ന ചരടില്‍ തുങ്ങിയാടുന്ന 
വ്യാമോഹങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍........ 
എത്ര കൊടുത്താലും കൈ നീട്ടി നില്‍ക്കുന്ന 
മാനവ കോമരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ ..

കാലമേറെ  കഴിഞ്ഞു പോയ്‌ ..
 വ്യര്‍ത്ഥകാമനകളിലൂടെ 
ഓര്‍മകളിലേക്ക് സഞ്ചരിക്കുമ്പോള്‍ 
എന്‍റെ പാതി മരണത്തില്‍ -
നഷ്ടപെടുത്തിയ ജീവിതത്തിന്‍റെ- 
ആഹുതി ഞാന്‍ അറിയുന്നു ......    

യോതിഷ് ആറന്മുള      

1 comment:

Post a Comment

മുറിവ്

നേർച്ചയിൽ അധികവും പോയത് അങ്ങോട്ടാണ് .. ഉരുളി കമഴ്ത്തുമ്പോഴും ഉരുവിട്ടത് ആൺകുട്ടി ആൺകുട്ടിയെന്നാണ് ... ജനിക്കും മുൻപേതന്നെ അവഗണിക്കപ്പെട്ടു ....