ഓര്‍മ്മകള്‍
ഓര്‍മിക്കുവാന്‍ ഓര്‍മകളില്ലാതെ
ഞാനാ- കല്ലുവാരിയില്‍
ചില്ലികള്‍ക്കിടയില്‍ ഞെരിഞ്ഞമര്‍ന്ന
പാവം മൊട്ടായിരുന്നു........
സൌരഭ്യമില്ലാതെ..
വര്‍ണങ്ങളില്ലാതെ.....
ചെറു ഷഡ്പദങ്ങള്‍ പോലും
അരികത്തണയാതെ-
വീര്‍പ്പുമുട്ടുമ്പോള്‍
സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്ക് ചിറകു കൊടുത്തു-
ഞാന്‍ ആകാശം മുട്ടെ പറന്നിരുന്നു ....
ഒരിക്കല്‍ -
കാലം എന്‍റെ തൊടിയിലും
വസന്തം വിടര്‍ത്തി ...
മൊട്ടായിരുന്ന ഞാന്‍ പൂവായി മാറി
കല്ലിനും മുള്ളിനും ഇടയില്‍ നിന്ന്
ഞാന്‍ പുറത്ത് വന്നു ......
അതി സുന്ദരമായ കാഴ്ചകള്‍ കണ്ട്-
പകലിനെയും നിലാവിനെയും
കാറ്റിനെയും മഴയേയും
ഒരുപോലെ സ്നേഹിച്ചു -
ദിനരാത്രങ്ങള്‍ പിന്നിടുമ്പോഴും അറിഞ്ഞില്ല
വസന്തകാലത്തിന്‍റെ മഹത്വം ....
ഒടുവില്‍ -വസന്തം ;
കാലമതെന്നില്‍ നിന്നും
തട്ടിയെടുക്കുമ്പോള്‍ -
കല്ലുകള്‍ക്കിടയിലേക്ക്
മുള്ളിനടിയിലേക്ക്
വാടി കൊഴിഞ്ഞിരുന്നു .....
അന്നെനിക്ക് ഓര്‍മിക്കുവാന്‍
ഒരുപാടുണ്ടായിരുന്നു ഓര്‍മ്മകള്‍..........
യോതിഷ് ആറന്മുള
No comments:
Post a Comment